Tikanip kaldiginda hayat
Bir yerlerde tikanip kaldiginda hayat, soluk almak güclestiginde,
Yüregin susup, mantigin sürüklemeye başladiginda ayaklarini, daglara
dönmeli yüzünü insan. Yeni patikalar, yeni yollar seçmeli, yüreğini
ferahlatacak; yeni insanlarla tanismali, yeni keşifler yapacak.... Hep
isteyip de, bir gün yaparim diye ertelediği ne varsa, gerçekleştirmeyi
denemeli! Her gecen gece, ölüme bir gün daha yaklaştigini; zamanin bir
nehir, Kendisinin bir sal olup da, o dursa da yolculuğun devam ettiğini
anlamali. Bas döndürücü bir hizla geçiyorsa birbirinin ayni günler, her
akşam ayni can sikintisiyla eve giriliyorsa, değiştirmeye calismali bir
şeyleri; küçük şeylerle başlamali belki; örneğin, bir kaç durak önce
inip servisten, otobüsten; yürümeli eve kadar, Yüreğine takmali güneş
gözlüklerini; gördüğünü hissedebilmeli..! Sağliğini kaybedip, ölümle yüz
yüze gelmeden önce, Değerli olabilmeli hayat.!
İlla büyük acilar çekmemeli, küçük mutluluklari fark etmek için..!Başkasinin yerine koyabilmeli kendini; ağlayan birine "gül", inleyen
birine "sus" dememeli! Ağlayana omuz, inleyene çare olabilmeli..! Su adaletsiz, merhametsiz dünyaya ayak uydurmamali; Sevgisiz, soysuz
kalarak..! Dikeni yüzünden hesap sormak yerine gülden,
Derin bir soluk alip, hapsetmeli kokusunu içine... Güneşin doğuşunu seyretmeli arada bir, seher yeli okşamali saçlarini...
Karda, yağmurda; sevincine, coşkusuna; firtinada boranda; öfkesine, isyanina ortak olabilmeli doğanin..! Bir çocuğun ilk adimlarinda umudu; bir gencin düşlerinde geleceği; Bir yaşlının hatıralarında geçmişi
görebilmeli! Çalışmadan başarmayı, sevmeden sevilmeyi, mutlu etmeden mutlu olmayı beklememeli..!
Ama küçük, ama büyük; her hayal kırıklığı, her acı; Bir fırsat yaşamdan yeni bir şeyler öğrenebilmek için; kaçırmamalı..!
Çünkü ; hiç düşmemişsen, el vermezsin kimseye kalkması için, hiç
Çaresiz kalmamışsan, dermanı olamazsın dertlerin; ağlamayı bilmiyorsan, neşesizdir kahkahaların; merhaba dememişsen, anlamsızdır elvedaların... Ne, herkesi düşünmekten kendini, ne; kendini düşünmekten herkesi unutmamalı...! Bilmeli; çok kısa olduğunu hayatın; hep vermek ya da
hep almak için... Sadece, anlatacak bir şeyleri olduğunda değil,
Söyleyecek bir şey bulamadığında da dinleyebilmeli..!
Aklı ve kalbiyle katılabilmeli sohbetlere... Hafızası olmalı insanın; hiç değilse, aynı hataları, aynı bahanelerle
tekrarlamaması için...!
Soruları olmalı, yanıtları bulmak için bir ömür harcayacak..! Dostları olmalı, ruhunun ve zihninin sınırlarını zorlayacak! Herkese yetecek kadar büyük olmalı sevgisi; Ama, kapasitesi sinirli olmalı yüreğinin ki, hakkını verebilsin sevdiklerinin; zaman bulabilsin; bir teşekkür, bir elveda için...
Yaşam dedikleri bir sınavsa eğer;
Asla vazgeçmemeli sevmek ve öğrenmekten; Ama, herkesi sevemeyeceğini de her şeyi bilemeyeceğini de fark
edebilmeli insan! Tıpkı, her şeye sahip olamayacağı gibi... Zamanın ninnisiyle, uykuda geçirmemeli hayatı...!
kardeşlerim hayatı hep dolu dolu yaşamanız dileğiyle...günleriniz mutlu...yarınlarınız umutlu....hayat dolu olsun ....Allah'ın selamı,rahmeti ve bereketi üzerinize olsun......