Bir Miniğin Ramazan Günlüğü
Ramazan 1
Bu gün evde bir acayiplik var.
Herkes sessizce isine okuluna gidiyor.
Annem 'Zeynep hadi sana kahvaltı hazırlayalım' dedi.
Kimse yemek yemiyor, su içmiyor.
Ablam bile!
Ramazan 5
Önce diyet yaptıklarını sanmıstım.
Đzledim hepsini.
Aksama doğru hepsi sessizlesiyor.
Sofrayı hazırlayıp ezanı bekliyorlar.
Onları böyle seyretmek, öyle hos ki.
Baska zaman, susmak bilmeyen ablamın bu hali içten içe güldürüyor beni.
Ama gülmeye cesaretim yok.
Ramazan 9
'Niye böyle yapıyorlar?' Ablama sordum, 'Büyüyünce anlarsın..' dedi.
Zaten baska ne der ki…
Anneme sordum, Ramazan dedi.
Babama sordum, Oruç dedi.
Ramazan 11
Bu Ramazan ve Oruç isimli iki kisi, bizimkilere yeme-içme yasağı koymus demek.
Arkadasım Fatıma'ya sordum.
Onun ailesine gündüzleri yemek yemiyor su içmiyormus.
Ramazan 14
Kasık çatal sesleri, konusmalar duydum.
Uyandım.
Babama haber vermeye kostum, yatağında yok!
Çaresiz, huysuz ablamın odasına kostum.
O da yok!
Korkmadım, Ben bu hırsızların hakkından gelirim!' dedim.
Aldım elime paspasın sapını, aniden açtım mutfak kapısını.
Sopamı havaya kaldırdım öylece kaldım oracıkta.
Bizimkiler yemek yiyorlar!
Vay uyanıklar.
Gündüz Oruç ile Ramazan'dan korkup gece yiyorlar.
Birde üstüme gülüyorlar…
Korkaklar.
Ramazan 17
Önceleri, Oruç ile Ramazan'ı bulup sikayet etmeyi düsündüm.
Fakat ablamın yemek yemedikçe pamuk gibi yumusadığını fark ettim.
Babam ile Annem de artık tartısmıyorlar.
O zaman devam.
Belli ki Oruç ve Ramazan iyi kalpli iki amca.
Ramazan 19
Her gün bize beyaz basörtülü teyzeler geliyor.
Oturup birlikte Kur'an okuyorlar.
Her zaman ki gibi mobilyadan, gelinden, kaynanadan, konusmuyorlar.
Ellerini açıp herkese dua ediyorlar.
Sevim teyze de basını örtmüs.
Çok da yakısmıs.
Ramazan 22
Her sey aynen devam ediyor.
Televizyonlar bile uslu uslu konusuyor.
Hepsi aksam ezan okuyor.
Đftar iftar deyip bütün sehir birden yemeğe baslıyor.
Ne hos.
Ramazan 24
Oruç'u merak ediyorum.
Geçen gün Ayse teyzem Annemle konusuyorlardı.
Söyle söyle yaparsam Oruç bozulur mu?
Yok böyle olursa Oruç kaçar mı?
Demek ki Oruç, çok duygulu birisi.
Đnsanlar kötü bir sey yapınca bozuluyor.
Kötülüğü gördüğü yerden kaçıyor.
Oruc'u ve Ramazan'ı artık iyice merak ediyorum.
Onlarla tanısmaya can atıyorum.
Ramazan 25
Bu günlerde herkes Kadir gecesinden bahsediyor.
Simdiye kadar gecesi olan bir adam göremedim.
Bu Kadir de kim?
Bin aydan hayırlı gecesi varmıs.
O gece uyumamak, namaz kılmak, Kur'an okumak önemliymis.
Ramazan 26
Đftarı çok sevdim.
Aksam yemek yemeye Đftar diyorlar.
Gece yemek yemenin adı da Sahur.
Đftar sonrası Đslami etkinlikler oluyor.
Babam camilere götürüyor bizi.
Herkes sokaklarda, camide, nese içinde.
Ramazan 28
Merak içinde beklerken uyuyakaldım.
Kadir, gecesiyle beraber gelmis gitmis.
Ben göremedim.
Anlayamıyorum.
Bu yüzden ağabeyimi çok özlüyorum.
Ablama soru sormaya kalksam, bana doya doya gülüyor.
Sonra da arkadaslarına anlatıyor, birlikte gülüyorlar.
Sinir oluyorum.
Abim uzak bir sehirde ilim için okuyor.
'Abim ne zaman geliyor?' diye aneme soruyorum.
'Bayram gelsin, o da gelecek' diyor.
Oruç, Ramazan, gece gelen Kadir'den sonra simdide Bayram!..
Soramıyorum 'Bayram kim?' diye.
Neden o gelmeden abim gelemiyor?
Belki de abimin arkadasıdır.
Çok özledim abimi.
Bayram'ı da alsın gelsin tanısalım.
Ramazan 29 / Arefe
Sonunda bir hanım ismi duydum.
Arife diyemiyorlar mı ne?
Arefe diyorlar.
Niye Arefe?
'Arife' olması gerekmiyor mu?
Yengemin adı gibi yani...
'Arefe geliyor, daha temizliği bitirmedik.' diyor Annem.
Demek ki Arife teyze çok titiz.
Đyice telaslandılar.
Bir Bayram diyorlar, bir Arefe, harıl harıl çalısıyorlar.
Temizlik yapılıyor.
Yemekler hazırlanıyor.
Anneme 'Bayram ne zaman gelecek?' dedim, 'Arefe'den sonra' dedi.
Demek ki Bayram ile Arefe evli değil.
Akraba da değil.
Kafam karma karısık.
Salih abim bi gelse de her seyi bana anlatsa.
Ve Bayram geldi
Sabah kalktığımda, herkesi kahvaltıda yakaladım!.
Oruç öldü heralde diye düsündüm.
Gece Abim gece gelmis.
Sevinçten haykırdım.
Çok özlemisiz birbirimizi.
Bütün olanı biteni bir güzel anlattım Abime.
Yüzüme bakarken, bana tebessüm ettiğini gördüm.
Ablama sormamakla ne iyi ettiğimi anladım.
Abimin tebessüm ettiği yerde, Ablam hos olmayan kahkahayı atar.
Abime küser gibi yaptım, hemen gönlümü aldı.
Bana her seyi bastan anlattı, bu sefer de ben gülmeye basladım.
***
Abimden söz aldım.
Kimseye anlatmayacak, konustuklarımızı yazmak için izin istedi.
Ben de verdim..
Ramazan günlüğü iste böyle ortaya çıktı.
Abim buna bir de isim buldu: 5 Yas Sendromu.
Sendromu anlamadım.
Ama olsun, Abime güveniyorum.
Gerçi Ablam'a göre 4 yasındayım.
Annem 5 yasında olduğumu söylüyor.
Babam daha 4 yasından gün almadı diyor.
Abim bu konu beni asar diyor.
Bayramı çok sevdim.
Ama Ablam tekrar o sinirli haline dönecek diye, Ramazanın gidisine çok üzüldüm.
Bizim için her gün Ramazan olsa!..
Ne iyi olur..
Çarş. Tem. 02, 2014 2:48 am tarafından sonsuzask
Takvim
Konu: Bir Miniğin Ramazan Günlüğü