Sevgili dostlar, sevgiyle yüklü olmasını dilediğim bu Pazar gününde, sevginin gücünü anlatan bir öyküyü paylaşmak istiyorum sizinle...
Anne ikinci bebeği olacağını öğrenince çok sevindi. Üç yaşındaki oğlunu doğacak kardeşi için hazırlamaya başladı.
Bebeğin kız olacağı anlaşılmıştı. Oğlu, annesinin karnındaki kız kardeşine her gün şarkı söyledi. Kardeşini daha görmeden bir sevgi bağı oluşmuştu bile…
Zaman geldi, doğum sancıları başladı. Fakat bir sorun vardı. Doktorlar çaresizdi ve bir sezeryan ameliyatı gerekiyordu...
Ameliyat çok zor geçti. Sonunda bebek doğdu fakat durumu ciddiydi. Bu yüzden hemen yoğun bakım ünitesine kaldırıldı. Günler geçtikçe küçük kızın durumu kötüye gidiyordu. Doktorlar üzgündü ama ne yazık ki, çocuğun kurtulma ümidi yoktu.
Bebekleri için evlerinde bir oda bile düzenlemişlerdi. Şimdi ise cenaze için hazırlanıyorlardı...
Oğulları kız kardeşini görebilmek için yalvarıyordu. “Kardeşime şarkı söylemek istiyorum” diyordu...
Ama yoğun bakım ünitesine çocukların girmesi yasaktı…
Sonunda kadın kararını verdi. Bebeği nasıl olsa ölecekti. Çocuğunun, kardeşini görmesini engellemeyecekti. Ve ne yapıp edip çocuğu içeri sokacaktı. Oğluna, oldukça büyük gelen bir ziyaretçi giysisi giydirdi ve yoğun bakım ünitesine soktu. Çocuk yürüyen bir çamaşır torbası gibiydi…
Baş hemşire onun bir çocuk olduğunu fark etti ve “O çocuğu içeri sokamazsınız!” diye uyardı. Kadın hemşireye dönerek bağırdı: “Oğlum kız kardeşine şarkı söylemeden buradan çıkmayacak!” Oğlunu kız kardeşinin yatağına götürdü. Küçük kız yaşam savaşını yitirmek üzereydi.
Çocuk bir süre kardeşinin yüzüne baktı. 3 yaşındaki bir çocuğun saf, temiz, pırıl pırıl sesiyle şu şarkıyı mırıldanmaya başladı..
“Sen benim gün ışığımsın, tek gün ışığım... Gökyüzü griyken beni mutlu edersin.”
Küçük kız bu sesi tanıdı, aniden tepki verdi. Kalp atışları düzelmeye başladı. Annesi “şarkıyı sürdür” diye seslendi oğluna.
“Seni ne çok sevdiğimi asla bilemeyeceksin sevgilim. Lütfen gün ışığını benden alma.”
Çocuk şarkıyı sürdürdükçe, bebek kesik kesik nefes almasını hızlandırdı. Annesi gözyaşları içinde “Devam et oğlum” diye seslendi.. “Devam et..!”
“Geçen gece uyurken rüyamda seni kollarıma aldığımı gördüm, sevgilim...”
Şimdi onu içeri almak istemeyen hemşirenin de yüzü gözyaşları içindeydi. Bütün hastane personeli, doktorlar başlarına toplanmışlardı. Annesi de coşkuyla şarkıya katıldı:
“Seni ne çok sevdiğimi asla bilmeyeceksin sevgilim... Lütfen gün ışığını benden alma.”
Anne, oğul şarkılarını sürdürdü. Ve küçük kız, birkaç gün sonra iyileşti. Abisine, annesine odasına kavuştu.
Nerde, ne zaman ve kiminle olursak olalım sevgi yanımızdan eksik olmasın..